Ως τέτοια, ονομάζουμε την κατάσταση κατα την οποία, το γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται εκτός της κοιλότητας της μήτρας – συνήθως στη σάλπιγγα και σπανιότερα στην ωοθήκη, στην περιτοναϊκή κοιλότητα ή τον τράχηλο. Η διάγνωση τίθεται με βάση την κλινική εκτίμηση της γυναίκας, τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, τον ενδελεχή υπερηχογραφικό έλεγχο και τις μετρήσεις της β-χοριακής γοναδοτροπίνης.

Τα αίτια της εξωμητρίου κυήσεως(έκτοπης κύησης) είναι συνήθως άγνωστα. Κάποιες καταστάσεις που έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο έκτοπης κύησης είναι:

• Η χρήση ενδομήτριου σπειράματος αντισύλληψης
• Η χρήση ορμονικών σκευασμάτων (πχ. Το χάπι της επόμενης ημέρας)
• Προηγούμενες επεμβάσεις στις σάλπιγγες ή ανατομικές ανωμαλίες αυτών.
• Εξαρτηματίτιδες μικροβιακού τύπου (πχ χλαμυδιακή λοίμωξη)
• Ιστορικό με εξωμήτριο κύηση

Η αντιμετώπιση της έκτοπης κύησης μπορεί να είναι φαρμακευτική ή χειρουργική. Η πρώτη έγκειται στη χορήγηση μια ουσίας της μεθοτρεξάτης η οποια όμως απαιτεί ειδικές προϋποθέσεις και συνθήκες.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η θεραπεία είναι χειρουργική – αφαίρεση δηλαδή του εξωμήτριου κυήματος με λαπαροσκόπηση ή λαπαροτομία. Εξαιρετικά σπάνια, μπορεί να έχουμε αυτόματη απορρόφηση της εξωμητρίου κυήσεως.