Πρόκειται για μια σοβαρή και πολυσυστηματική διαταραχή που εμφανίζεται μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και είναι δυνατόν να αφορά και στην περίοδο της λοχείας. Η προεκλαμψία χαρακτηρίζεται από αυξημένη αρτηριακή πίεση της εγκύου (140/90mmHg), αποβολή λευκώματος στα ούρα (πρωτεϊνουρία) και οιδήματα (πρήξιμο) στο σώμα. Αρκούν δύο από τα τρία προαναφερθέντα προκειμένου να τεθεί η διάγνωση.
Η θεραπέια της εν λόγω κατάστασης είναι στην ουσία η γέννηση του εμβρύου. Στις περιπτώσεις εκείνες που το έμβρυο είναι ανώριμο (<36 εβδομάδων), θα πρέπει να ζυγιστούν προσεκτικά οι κίνδυνοι που αφορούν στο μωρό λόγω προωρότητας και σε αυτούς που διατρέχει η μητέρα λόγω της νόσου. Στην ελαφριά και στη μέτρια μορφή της προεκλαψίας είναι δυνατόν να «εξαγοράσουμε» χρόνο χορηγώντας αντιυπερτασική αγωγή. Στις βαριές μορφές, η αντιμετώπιση είναι η γέννηση του νεογνού. Τα επιμέρους συμπτώματα είναι:
Κεφαλαλγία (η οποία εμφανίζεται συνήθως στο μέτωπο)
Διαταραχές οράσεως (διπλωπία, θολή όραση)
Κοιλιακό άλγος (συνήθως ψηλά στο επιγάστριο)
Εμετός, ναυτίες
Μειωμένη ποσότητα ούρων κ.α.
Η εμφάνιση οιδημάτων στην έγκυο από μόνη της, δεν μπορεί να θεωρηθεί προεκλαμψία, όμως είναι αφορμή για το σχετικό εργαστηριακό έλεγχο – έλεγχο πηκτικότητας, αιμοπεταλίων, βιοχημικό έλεγχο, έλεγχο νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η προεκλαμψία διαφέρει από την υπέρταση χρόνιας μορφής. Η τελευταία αφορά τις γυναίκες εκείνες οι οποίες παρουσίαζαν αυξημένη αρτηριακή πίεση και προ εγκυμοσύνης. Ενδεικτικά, αναφέρουμε κάποιους προδιαθεσικούς παράγοντες εμφάνισης της προεκλαμψίας:
